زטּ کهـــ باشـــی

 گهگاهـــ حریصـــانهـــ بـــو میکنـــی دستهایتـــ را

شایـــد عطـــر تلـــخ و گـــس مردانهـــ اش

لابهـــ لای انگشـــتانتـــ باقـــی مانـــدهـــ باشـــد

دستـــِ خودتـــ نیستـــ...

زטּ کهـــ باشـــی

گاهـــی دوستـــ داری

تکیهـــ بـــدی، پنـــاهـــ ببـــری و ضعیفـــ باشـــی

دستـــِ خودتـــ نیستـــ...

زטּ کهـــ باشـــی

گاهـــی رهایـــش می کنـــی و پشتـــ ســـرش آبـــ می ریـــزی

و قناعتـــ می کنـــی بهـــ رویـــای حضـــورش

بهـــ ایـــن امیـــد کهـــ او خوشبخـــت باشـــد

دستـــِ خودتـــ نیستـــ

زטּ کهـــ باشـــی

همـــه ی دیوانـــــــــگی هـــای عالمـــ را بلـــدی ..!!!